ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΣΟΥ

ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΣΟΥ


Στη σκέψη μου με τρόμαζες
Άνοιξα τα μάτια μου
Και βρέθηκα μπροστά σου
Δέος με πλημμύρισε
Τη φωνή σου άκουγα από ψηλά
Έπνιξα τον πόνο μου και το στεφάνι σου με στόλισε
Τι όμορφο δώρο
Το φόρεσα
Τα άγρια βράχια αγκάλιαζαν την καρδιά σου
Άκουγα τους χτύπος σου
Ερχόμουνα
Το σώμα σου σήκωνα στα χέρια μου
Η φορεσιά σου λευκή
Η ψυχή σου γυμνή Αθώα
Το συναίσθημα μου την έντυνε με χρώματα
Ανέβαινα να σε γνωρίσω
Το άδειο πρόσωπο σου να φιλήσω
Εκεί ψηλά ήλιος ζεστός με φώτισε
Η αγκαλιά σου ήταν
Κοίταξα γύρω μου
Αντίκρισα τα παιδιά σου
Πόσο μακριά ήταν
Μοναχικέ μου Όλυμπε
Την σκιά μου θα αφήσω εκεί στο ξημέρωμα να χεις για συντροφιά
Φώναξε με και θα μυρίσω το άρωμα σου
Εκεί που θα περπατώ με την άνοιξη θα σου στείλω ένα λουλούδι
Με την ψυχή μου θα ταξιδέψω να σου πως πάντα σε θυμάμαι…


Βίκυ Χαλιμούρδα
Μέλος ΦΟΠ